گویا بناست رئیس‌جمهور به خراسان‌جنوبی سفر كند. طبیعی است كه مردم به فكر نامه ‌دادن به ایشان می‌‌افتند. پس من هم باز به فكر فرو می‌روم. چون هر وقت رئیس‌جمهور به سفر می‌رود و مردم نامه به دست را می‌بینم، به این فكر می‌‌كنم كه چرا اوضاع طوری است كه مردم گمان می‌كنند اگر كاری دارند باید مستقیم به خود رئیس‌جمهور مملكت نامه بدهند، حالا مردم حواس‌شان نیست، چرا رئیس‌جمهور عوض اینكه ناراحت بشود، به مردم لبخند می‌زند و تشكر می‌‌كند؟ اینكه مردم مشكلات‌شان را به رئیس‌جمهور بگویند، اساساً معنی خوبی ندارد و به این معنی است كه سایر مسئولان به حرف‌شان درست گوش نمی‌دهند و به كارشان رسیدگی نمی‌كنند. جالب است كه این مسئله دائم تكرار می‌شود. یعنی هنوز یا مردم اشتباه می‌كنند یا مسئولان به مشكلات جماعت رسیدگی نمی‌كنند. با این حساب یا باید نظر مردم را عوض كرد یا جای مسئولان را كه البته در همچنان بر پاشنه سابق می‌چرخد، لذا هیچ كدام از تعویض‌های فوق‌الذكر صورت نگرفته است. با دقت به آنچه عرض كردم، هر یك نامه‌ای كه به رئیس‌جمهور داده می‌شود، یعنی اینكه نویسنده نامه به رئیس‌جمهور می‌گوید یك جای كار شما می‌لنگد و رئیس‌جمهور هم درعوض به گوینده لبخند می‌زند و از او تشكر می‌كند. انصافاً بی‌وجه نیست اینكه می‌گویند ایران آزاد‌ترین كشور دنیاست. وگرنه كجای دنیا این همه منتقد دور ماشین رئیس‌جمهور جمع می‌شوند و رئیس‌جمهور برایشان دست تكان می‌دهد و لبخند نثارشان می‌كند؟

بگذریم. خبرگزاری مهر گزارش داده است كه با اعلام احتمال سفر چهارم رئیس‌جمهور به خراسان‌جنوبی یكی از عریضه‌نویسان بیرجندی ادعا كرده نامه‌های رئیس‌جمهوری باید در فرم‌های خاصی نوشته شود كه تنها دست اوست و اگر نامه‌ها در آن فرم‌های خاص نباشد به دست رئیس‌جمهور نمی‌رسد.


چند نامه احتمالی را در فرم‌های فرضی بخوانید:


بسمه تعالی
عرض سلام: با سلام خدمت رئیس‌جمهور محبوب و مردمی
عرض ارادت: جناب آقای دكتر محمود احمدی‌نژاد، كورش زمان و امید دل ما
عریضه: این جانب كرمعلی كرامت كارگر كارخانه كاغذسازی هستم كه كلی حقوق طلب دارم و چهار ماه است حقوق نگرفته‌ام. بچه‌ها كفش ندارند بروند مدرسه. در خانه هم گوشت و مرغ و برنج و صابون نداریم. كسی به داد ما نمی‌رسد. كمك!
بعدالعریضه: پیشاپیش از بذل مرحمت شما ممنونیم. به آقای مشایی هم سلام برسانید.
پاراف اول: این چه وضعی است. زودتر به ایشان مایحتاج داده شود، به من گزارش.
پاراف دوم: چشم.
گزارش عملكرد: برای خانواده مذكور یك جفت كفش در راستای تعلیم و تعلم و چهار قالب صابون در راستای بهداشت و نیم‌گونی سیب‌زمینی در راستای عدالت و لزوم تغذیه ارسال شد.


بسمه‌تعالی
عرض سلام: باسلام به تنها رئیس‌جمهور خوب جهان
عرض ارادت: خدمت آقای دكتر احمدی‌نژاد محبوب كه در همه جهان شناخته‌شده است و شایسته مدیریت همه دنیا.
عریضه: بنده غلامعلی غلامی با پنج سر عائله بی‌كارم. لطفاً من را سركار بگذارید.
بعدالعریضه: دوست دارم می‌دونی كه این كار دله
گناه من نیست تقصیر دله (2 بار)
پاراف اول: ایشان هرچه سریع‌تر سركار گذاشته شود.
پاراف دوم: باشه.
گزارش عملكرد: نامبرده به سرعت سركار گذاشته شد. ایشان الان در اداره پست مشغول خدمت است. زبانش را درآورده جماعت پاكت و تمبر را با زبان وی خیس كرده می‌چسبانند. نفری 100 تومان هم «زبانمزد» می‌دهند و الزاماً خسته نباشید هم می‌گویند.


بسمه‌تعالی
عرض سلام: سلام آقای رئیس‌جمهور خیلی خیلی مهربان
عرض ارادت: آقای احمدی‌نژاد من شما رو از بابام بیشتر دوست دارم، چیكار كنم؟
عریضه: من یه دستگاه اختراع كردم كه هم اورانیوم غنی می‌كند، هم دمپختك و ترشی می‌پزه هم سوزن نخ می‌كنه هم نمیذاره بابام مامانم رو كتك بزنه، هم از راكی 4 بوكسش قوی‌تره هم مشقامو می‌نویسه. چیكارش كنم؟
بعدالعریضه: راستی من اسمم پویا آریاییه، 8 سالمم هست.
پاراف اول: از این نابغه ایرانی حمایت شود، شدیداً.
پاراف دوم: اوكی!
گزارش عملكرد: متأسفانه بار دیگر دست استكبار جهانی از آستین خارج درآمد و نامبرده به خارج از كشور «مهاجرت نخبگان» نمود. حیف شد! چه بد شد!

شهرام شکیبا(سایت آینده)